Rated: Κ15 Duration: 101’ Genre: Κοινωνικό

Plot

Αφού πρωτοπαρουσιάστηκε στο τελευταίο Φεστιβάλ του Βερολίνου σε SpecialGalaScreeningτο «Ποιά νομίζεις ότι είμαι» ξεκινάει την καριέρα του και στη χώρα μας. Η νέα ταινία με πρωταγωνίστρια τη μοναδική Ζιλιέτ Μπινός συνδυάζει μια οξυδερκή σπουδή χαρακτήρων με τις ανατροπές ενός καλοκουρδισμένου θρίλερ για να πει μια επίκαιρη ιστορία για τον χρόνο που περνά, τις σχέσεις και την ερωτική επιθυμία, στην εποχή όπου βασιλιάς είναι ένας: το Διαδίκτυο.

 

Η Κλερ (Ζιλιέτ Μπινός) είναι μία χωρισμένη μητέρα δύο παιδιών και καθηγήτρια πανεπιστημίου, η οποία μόλις έχει χωρίσει από τον νεαρό εραστή της, Λουντό. Στο διαδίκτυο, όμως, έχει επινοήσει μία άλλη, πιο επιθυμητή περσόνα για να κατασκοπεύσει τον πρώην της: αυτή είναι η Κλάρα, μία όμορφη και ξέγνοιαστη 20άρα, που σύντομα θα γνωριστεί με τον φίλο και βοηθό του Λουντό, Άλεξ. Η επικοινωνία τους ξεκινά αθώα, γρήγορα όμως η έλξη τους είναι ακαταμάχητη και ο Άλεξ πιέζει την Κλερ να συναντηθούν από κοντά. Εγκλωβισμένη στο πλασματικό της «πρόσωπο», η Κλερ είναι σε αδιέξοδο. Πού, όμως, σταματά το ψέμα και πού ξεκινά η αλήθεια;

 

Λίγα λόγια για την ταινία

 

Catfishing: η εξαπάτηση μέσω δημιουργίας ψεύτικης διαδικτυακής παρουσίας (ή οικειοποίησης μιας πραγματικής) με σκοπό την εικονική ερωτική σχέση. Ένας από τους νέους όρους που έχουν μπει στην ζωή μας με τον σαρωτικό ερχομό του διαδικτύου, και των socialmedia.

Text Box: «Χτισμένο με μεγάλη μαεστρία, η ταινία ξετυλίγεται πανέξυπνα, εξερευνώντας τον ερωτικό ίλιγγο. Η Μπινός δεν έχει υπάρξει πιο συναρπαστική.»

Le Parisien

Βασισμένη στο μυθιστόρημα της Καμίλ Λοράν, η ιστορία συνδυάζει, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Σάφι Νέμπου, στοιχεία από “το “Ράσομον” του Ακίρα Κουροσάβα, τον “Δεσμώτη του Ιλίγγου” του Άλφρεντ Χίτσκοκ και τις “Επικίνδυνες Σχέσεις” του Σοντερλό ντε Λακλό”·Και προσθέτει: “πώς να μην σκεφτεί κανείς τον ντε Λακλό όταν εξετάζει το παιχνίδι εξουσίας και χειραγώγησης που επικρατεί στα socialmediaσήμερα; Κάτω από το εικονικό πέπλο, είναι εύκολο να βρεις μία νέα ταυτότητα και μια νέα ζωή: αυτήν που θα ήθελες να ζούσες. Τα socialmediaπροσφέρουν αμέτρητες πιθανότητες να καλλιεργήσεις και να τρέφεις διάφορα είδη επικίνδυνων σχέσεων. Οι νέες τεχνολογίες γεννούν νέες παθολογίες…”.

 

Text Box: «Μια νέα Μαρκησία ντε Μερτέιγ σε επικίνδυνες εικονικές σχέσεις.»

Télérama

Έχοντας από την πρώτη στιγμή στο μυαλό του την Ζιλιέτ Μπινός για το ρόλο της περίπλοκης, διχασμένης Κλερ, ο Νέμπου ευτύχησε να την κάνει πρωταγωνίστριά του και να την δει να παραδίδει μια ακόμη εξαιρετική ερμηνεία. “Η Ζιλιέτ έχει φοβερά εύστοχη και σφαιρική κρίση”, εξηγεί, “διαρκώς εκφράζει τις ιδέες της. Δεν έχει χάσει τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού σε ό,τι έχει να κάνει με την αφήγηση ιστοριών και είναι φοβερά γενναιόδωρη - δεν φοβάται να εκτεθεί. Κοιτάζει την ηλικία της στα μάτια και αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο λαμπερή. Υπήρχε απόλυτη εμπιστοσύνη μεταξύ μας και ένιωθα ότι ο συγκεκριμένος ρόλος τής μιλούσε πολύ. Και δεν είναι η μόνη: η Κλερ απορρίπτει την ιδέα ότι, καθώς περνάει ο χρόνος, πρέπει να γυρίσει την πλάτη στην ερωτική επιθυμία. Οπότε ελπίζω ότι εγώ, εσείς, όλοι μας είμαστε λίγο σαν εκείνην...”

 

Η πρωταγωνίστρια Ζιλιέτ Μπινός μιλά για την ταινία

 

Γνωρίζατε το μυθιστόρημα στο οποίο βασίζεται η ταινία;

 

Όχι, το διάβασα αφότου είχα διαβάσει το σενάριο. Βρήκα την όλη δομή της ιστορίας καταπληκτική και ήθελα να δω αν το μυθιστόρημα προκαλούσε την ίδια συναισθηματική έκρηξη. Εξεπλάγην όταν διαπίστωσα ότι ο Σάφι επέτρεψε στον εαυτό του αρκετή ελευθερία, αλλά σταχυολόγησα ορισμένες πολύτιμες στιγμές του βιβλίου, που εκείνος έπειτα δέχθηκε με χαρά να ενσωματώσει στο σενάριο. Το να “προδώσεις” το βιβλίο είναι απαραίτητο για να το μεταμορφώσεις τελικά σε ταινία, αλλά το να το ξαναδιαβάζεις κατά την διάρκεια των γυρισμάτων είναι ένας πολύ καλός τρόπος να θυμηθείς ένα συναίσθημα, μία απόχρωση που τροφοδοτεί την ερμηνεία σου. Οι λέξεις πρέπει να λειτουργούν σαν το προζύμι: δεν είναι απλώς ιδέες, είναι ζητήματα και σκέψεις που πρέπει να ζωντανέψουμε για να ξυπνήσουν κάτι στους ανθρώπους. 

 

Τι σας τράβηξε αρχικά στο σενάριο; Η καταπληκτική του δομή ή ο (διπλός, ή και πολλαπλός) ρόλος;

 

Το άγνωστο σίγουρα τραβά την περιέργεια. Για μένα σήμαινε το να βουτήξω σε έναν κόσμο που δεν ήξερα, τον κόσμο του Facebookκαι όλων των δυνατοτήτων του. Η δομή του σεναρίου μού επέτρεψε να μπω σταδιακά στην συναισθηματική και ψυχολογική κατάσταση του χαρακτήρα μου, όταν ξεκινά αυτήν την περιπέτεια, με διακριτές περιόδους. Η γυναίκα αυτή έχει διάφορες ηλικίες, ή έτσι πιστεύει τουλάχιστον. Διερωτάσαι πώς είναι δυνατόν μία γυναίκα που έχει σπουδάσει λογοτεχνία για πολλά χρόνια και εργάζεται ως πανεπιστημιακή καθηγήτρια, ξαφνικά να κολλάει στο iPhoneτης σαν έφηβη. Μοιάζει να ζει αντικρουόμενες ζωές. Παρ’ όλες τις γνώσεις της, μία από τις βασικές παιδικές ανάγκες επιμένει: να την καθησυχάζουν και να την αγαπούν. Η αίσθηση της εγκατάλειψης πυροδοτεί την απώλεια της ταυτότητάς της. Αυτό που βρήκα ενδιαφέρον είναι το να βλέπουμε πώς χρησιμοποιεί ένα ψεύτικο προφίλ και καταφέρνει να ξεχάσει το ψέμα αυτό, αφήνοντας τον εαυτό της πλήρως σε αυτήν την νέα ζωή. Συνεπώς, οι διάφορες πλευρές της μού επέτρεψαν να εξερευνήσω περίπλοκες ιδέες, όπως η επιθυμία, ο φόβος να αφήσεις πίσω τα νιάτα σου, η δύναμη της φαντασίας, καθώς και το να καταλάβω το πώς κάποιος μπορεί να δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο στο μυαλό του. Η Κλερ έχει την ικανότητα να επιστρέφει στη ζωή όταν όλα έχουν καταστραφεί… αυτό δείχνει η ταινία.

 

Στην πραγματικότητα, η Κλερ είναι κάποια που πέφτει, ξανασηκώνεται, σκοντάφτει ξανά κλπ. Κάποια που περιφέρει τη δυστυχία της, στα αλήθεια…

 

Τελικά, όταν έχεις φτάσει στον πάτο, όταν έχεις χάσει τα πάντα και δεν μπορείς πια να επιστρέψεις σε μια περασμένη κατάσταση, εμφανίζεται κάτι άλλο. Η πραγματική δυστυχία είναι όταν βιώνεις κάτι κοντά στο θάνατο: μπορεί να σε συντρίψει, αλλά σε κάνει πιο ανθρώπινο. Η περηφάνεια δεν μπορεί πια να σε σώσει - πρέπει να εγκαταλείψεις τα πιστεύω σου, τις αξίες σου που έμοιαζαν τόσο απαραίτητες! Όταν η δυστυχία δεν σε συντρίβει, μπορεί να γίνει ένας πραγματικός εσωτερικός οδηγός. Στην αρχή της ταινίας, η Κλερ βιώνει την απόρριψη από δύο άνδρες: τον σύζυγό της και τον νεαρό εραστή της. Δημιουργεί την διαδικτυακή της περσόνα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα χτυπήματά αυτά, να δηλώσει ότι δεν έχει ηττηθεί. Τολμάει να γίνει ένας κατακτητής.

 

Δεν προκαλεί σύγχυση να υποδύεστε μια γυναίκα που κάποιες στιγμές δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στην μυθοπλασία και την πραγματικότητα;

 

Δεν είναι η πρώτη φορά! Έχω ήδη εμπειρία από τρεις ταινίες που έχω παίξει με τα όρια μυθοπλασίας και πραγματικότητας… Είναι μια θεματική που αγαπούν οι σκηνοθέτες, αλλά και οι ηθοποιοί, αφού χρειάζεται να διατηρήσεις μια κάποια απόσταση - όπως δηλαδή και στη ζωή. Ίσως είναι επειδή οι ιστορίες-μέσα-σε ιστορίες είναι κάτι σαν καθρέφτης, μας βοηθούν να καταλάβουμε τι κάνουμε, πώς να παίζουμε σύμφωνα με τους κανόνες. Όλοι λέμε ιστορίες στον εαυτό μας, έτσι δεν είναι; Η υποκειμενικότητα είναι το θεμέλιο της ζωής μας, αν και κάπως ξέρουμε ότι η “πραγματικότητα” είναι κάπου αλλού. Όμως δεν ξέρουμε ακριβώς πού, ή τι είναι ακριβώς, ποια είναι τα όριά της.

 

Ο καθημερινός σεξισμός είναι επίσης ένα από τα βασικά θέματα της ταινίας αυτής. Όταν η Κλερ δημιουργεί μία διαδικτυακή περσόνα, που έχει τα μισά της χρόνια, δεν μπορεί κανείς παρά να μην το δει ως σύμπτωση, σωστά;

 

Ναι, φυσικά, η διαδικτυακή της περσόνα είναι νεαρή και όμορφη, και εκείνη την χρησιμοποιεί ως μαγικό όπλο. Το alteregoτης είναι ταυτόχρονα ο υπ’αριθμό ένα εχθρός της, αλλά και η μεγαλύτερή της δύναμη, που της επιτρέπει να χειραγωγεί, να διασκεδάζει και να είναι μέρος της κοινωνίας, η οποία την έχει ωθήσει προς την πόρτα της εξόδου. Όταν ποστάρει μία φωτογραφία στο ψεύτικο προφίλ της, χρησιμοποιεί τα νιάτα για να επανακτήσει την αξιοπρέπεια και την δύναμή της για λίγο. Θα της πάρει περισσότερο χρόνο για να ανακτήσει την πραγματική της δύναμη: αυτήν που πηγάζει από τη βαθιά ριζωμένη ανεξαρτησία, μακριά από τους φόβους και τις προσδοκίες που έχει ο κόσμος γι’ αυτήν. Το να δέχεσαι να χάσεις είναι μια δύναμη που έρχεται με την ωριμότητα και επιτρέπει να έχεις έναν νέο εσωτερικό χώρο, όπου η ευτυχία βιώνεται διαφορετικά.

 

Ακόμη μία βασική θεματική της ταινίας, τα socialmediaκαι οι επικίνδυνες σχέσεις που μπορούν να γεννήσουν...

 

Προσωπικά έχω λογαριασμό στοInstagram: είναι ένας διασκεδαστικός και άμεσος τρόπος να μοιραστώ τα όσα με απασχολούν, τα γυρίσματα, τις φωτογραφίες μου, καθώς και ορισμένα ποιήματα με ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Αυτήν η πολυπολιτισμική “σύνδεση” με καθησυχάζει. Η επικοινωνία έχει αλλάξει εντελώς με τα socialmedia, είμαστε πια πολύ πιο καχύποπτοι με ό,τι προσπαθούν να υποστηρίξουν τα παραδοσιακά Μέσα. Η πληροφορία πολλαπλασιάζεται σε κάθε γωνιά της Γης και έχουμε την εντύπωση ότι όλα αλλάζουν πολύ γρήγορα. Το να επανεπικεντρώνεσαι στη δική σου ενέργεια απαιτεί σοφία και αυτογνωσία, γιατί δεχόμαστε επίθεση από παντού.

 

Με την ταινία αυτή δουλεύετε για πρώτη φορά με τον Σάφι Νέμπου. Πώς ήταν η εμπειρία σας;

 

Ξεκινήσαμε θέλοντας να κάνουμε μία ταινία που είναι επικίνδυνη και ατρόμητη - η μεταξύ μας εμπιστοσύνη χτίστηκε στην πορεία. Ήμασταν έτοιμοι να αμφισβητήσουμε ο ένας τον άλλον, αλλά και τους ίδιους μας τους εαυτούς, και αυτό μας έδινε μια αίσθηση ελευθερίας. 

 

Τελικά, η ταινία είναι μία οξυδερκής μελέτη της γυναικείας ψυχολογίας…

 

Είναι το πορτρέτο μίας πολύπλοκης γυναίκας, που όμως δεν βαρύνεται από κόμπλεξ! Ο Σάφι ξέρει πώς να προσεγγίζει την γυναικεία ουσία των χαρακτήρων του, δεν είναι κάτι που τον φοβίζει - αντίθετα, τον συναρπάζει, αν και δεν είναι σίγουρος ότι την καταλαβαίνει πλήρως. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν τις μετατρέπει σε κάτι το “εξωγήινο”, παρόλο που δεν είναι κάτι που κατέχει εντελώς. Νομίζω η αγάπη του για τον Μπέργκμαν τον βοήθησε να καταλάβει την πολυπλοκότητα της αντίληψής του.

 

 

 

Δίνετε την εντύπωση ότι αγγίζετε κάτι το προσωπικό -και σημαντικό- μέσω της Κλερ. Ισχύει αυτό;

 

Όταν παίζεις έναν ρόλο, σου επιτρέπεται να εξερευνήσεις ένα καινούργιο κομμάτι του εαυτού σου. Κάθε φορά. Για μένα, η ιδέα τού να βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο, το να φτάνεις τον εαυτό σου πέρα από την βολή του, δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την διαδικασία της δημιουργίας. Από την άλλη, είναι αλήθεια ότι  η Κλερ ήταν ένας από τους ρόλους, στους οποίους τόλμησα να έρθω αντιμέτωπη με το τι σημαίνει το πέρασμα του χρόνου και για μένα…

 

Director: ΣΑΦΙ ΝΕΜΠΟΥ

Writers: ΣΑΦΙ ΝΕΜΠΟΥ, ΖΙΛΙ ΠΕΡ

Actors: ΖΙΛΙΕΤ ΜΠΙΝΟΣ, ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΣΙΒΙΛ, ΝΙΚΟΛ ΚΓΑΡΣΙΑ

TRAILER