HAPPY END

Plot

Γύρω μας, ο κόσμος και εμείς, στη μέση, τυφλοί.
Ένα στιγμιότυπο από τη ζωή μιας μεγαλοαστικής, Ευρωπαϊκής οικογένειας

Ένας από τους σπουδαιότερους  σκηνοθέτες του παγκόσμιου σινεμά επιστρέφει με μια ακόμη αριστουργηματικά σκηνοθετημένη, καυστικά επίκαιρη σάτιρα. Είναι φυσικά, ο Μίκαελ Χάνεκε.

Μη σας παραπλανεί ο τίτλος: τίποτα το «happy» δεν υπάρχει στη ζωή της οικογένειας Λοράν. Η Αν (Ιζαμπέλ Ιπέρ) έχει αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση από τον πατέρα της, Ζορζ (Ζαν-Λουί Τρεντινιάν) λόγω της προχωρημένης του ηλικίας. Η Αν έχει επίσης να διαχειριστεί τις πιθανώς καταστροφικές συνέπειες ενός εργατικού ατυχήματος σε ένα από τα εργοτάξια της επιχείρησης, το οποίο ίσως είναι σφάλμα του γιου της και μελλοντικού διαδόχου της στην κεφαλή της εταιρείας (Φρανζ Ρογκόφσκι), ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει τον γάμο της με τον Λόρενς (Τόμπι Τζόουνς). Εν τω μεταξύ, ο αδερφός της (Ματιέ Κασοβίτς) αναλαμβάνει την επιμέλεια της έφηβης κόρης του από τον πρώτο του γάμο (Φαντίν Αρντουάν) μετά τη μυστηριώδη δηλητηρίαση της μητέρας της και πρώην συζύγου του. Κι εκείνος, όμως, κρύβει μυστικά, τα οποία θα μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο τον δεύτερό του γάμο…

Κάτι σαν ανεπίσημο σίκουελ του υπερ-επιτυχημένου «Αγάπη» (Χρυσός Φοίνικας και Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας), το «Happy End» σημαίνει ταυτόχρονα την επιστροφή του Χάνεκε στις θεματικές που τον έχουν απασχολήσει περισσότερο στην καριέρα του: η νοσηρότητα που κρύβει μια μπουρζουά οικογένεια, η ένταση ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές και κοινωνικές τάξεις, η υποκρισία της κοινωνίας απέναντι στους πιο αδύναμους, η βία που ξεπηδάει ξαφνικά από τις αναπάντεχες στιγμές, οι πληγές που έχει δεχθεί η ανθρώπινη επικοινωνία παρά την αφθονία της τεχνολογίας. Και το κάνει χωρίς να χάνει το χαρακτηριστικό του χιούμορ. Ντύνει την ιστορία του με αριστουργηματικά καυστικές στιγμές, όσο οι χαμένες ψυχές στο κέντρο της προσπαθούν να βγουν από τα αδιέξοδά τους, σε ένα πορτρέτο μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας, σε βαθιά κρίση.